بیمارستان نورافشار در طول حیات چندین ده ساله خود فراز و فرودهای بسیاری به خود دیده است. اولین بار این فضا که به قصر جمال آباد شهرت داشت توسط مرحوم ابوالحسن نورافشار به آسایشگاه کوچکی جهت نگهداری رایگان کودکان مبتلا به فلج اطفال رها شده در خیابان‌های تهران در آمد.
در تاریخ 30/9/1339 مرحوم نورافشار این قصر را با کلیه متعلقات شامل چهار هکتار فضای باغی و قنات اختصاصی، وقف جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران نمود و از آن به بعد این مکان رسماً به عنوان آسایشگاه مفلوجین نورافشار نامگذاری و تحت مدیریت جمعت مذکور و سرپرستی افتخاری مرحوم نورافشار شروع به فعالیت کرد.
کلنگ احداث بیمارستان عمومی در این مکان توسط مرحوم نورافشار زده شد اما این بیمارستان که واقف آن افتتاحش را ندید در سال 1355 با وسعت حدود 4500 متر مربع و با بخش‌های تخصصی جراحی ارتوپدی، توانبخشی، فیزیوتراپی، هیدروتراپی، آزمایشگاه و رادیولوژی افتتاح و راه‌اندازی شد.
پس از انقلاب شکوهمند اسلامی ایران مدیریت بیمارستان مدتی در اختیار وزارت بهداری و بهزیستی قرار داشت و در طول جنگ تحمیلی نیز تحت نظارت بنیاد شهید، مکانی برای مداوای مجروحین جنگی بود. پس از جنگ نیز این مکان برای مدتی به عنوان آسایشگاه جانبازان تحت نظر بنیاد مستضعفان و جانبازان انقلاب اسلامی مورد استفاده قرار گرفت.
با پیگیری‌های انجام شده توسط مسؤولین وقت جمعیت هلال احمر، بیمارستان نورافشار در تاریخ 31/5/1379 مجدداً در اختیار جمعیت قرار گرفت اما با توجه به فرسودگی بیمارستان، تصمیم به نوسازی و توسعه بیمارستان گرفته شد.
این پایان سرنوشت پر فراز و نشیب بیمارستان نورافشار نبود. زمانی که بیمارستان تقریباً نیمه کاره رها شده بود؛ چندین طرح برای راه‌اندازی آن ارایه شد. کاربری بیمارستان از بیمارستان عمومی به تخصصی تغییر یافت و در این بین برای مدتی قرار شد در این محل بیمارستان سوختگی افتتاح شود.
در نهایت این بیمارستان با پیگیری‌های مجدانه دکتر ابوالحسن فقیه رئیس و دکتر محمد عباسی دبیر کل جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران و با حمایت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در اردیبهشت ماه 1392 با وسعت حدود 22000 متر فضای درمانی و اداری به عنوان اولین بیمارستان بازتوانی و پزشکی ورزشی خاورمیانه مجدداً راه‌اندازی شد.
