07 تیر 1399

تاثیر افزایش سن و پیری بر مفاصل و غضروف ها

دسته بندی: بیماری های مفاصل و استخوان نویسنده: ایران درمان بازدید: 891
تاثیر افزایش سن و پیری بر مفاصل و غضروف ها

آرتروز استخوانی یا استئوآرتروز (OA) شایعترین نوع آرتروز (آرتریت) است. آرتروز باعث التهاب و درد در یک یا چند مفصل بدن میشود. آرتروز استخوانی به عنوان بیماری دژنراتیو مفصل نیز شناخته میشود. این بیماری طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها 27 میلیون نفر بزرگسال بالای 25 سال در امریکا را گرفتار کرده است. بنابراین آرتروز استخوان یکی از دلایل اصلی ناتوانی و معلولیت در افراد بزرگسال است.

 

آرتروز مفصل چگونه اتفاق می افتد؟

غضروف بافت همبند صاف و لاستیکی مانند انتهای استخوان به حرکت نرم و آسان استخوان کمک میکند. پس از سالیان سال راه رفتن، ورزش کردن و فعالتیهای فیزیکی غضروف به مرور فرسایش پیدا میکند. تخریب غضروف می تواند باعث التهاب مفصل شود. این التهاب به مرور زمان منجر به تجزیه و تخریب بیشتر غضروف میشود. در صورتی که این وضعیت درمان نشود غضروف به طور کامل ساییده میشود.

غشایی به نام سینوویوم (synovium ) مایع غلیظی تولید می کند که به حفظ سلامت عضروف کمک کرده و باعث میشود مفاصل با نرمی و اصطکاک کم در کنار هم حرکت کنند. سینوویوم با پیشروی آرتروز ممکن است ملتهب و غلیظتر شود. التهاب باعث ترشح مایعات بیشتر در مفصل میشود که حاصل آن تورم زانو است.

هنگامی که غضروف تخریب می شود، استخوانهای مجاور ممکن است دیگر لغزندگی کافی نداشته باشند. همین که سطح استخوانها در تماس مستقیم با یکدیگر قرار بگیرد درد افزایش یافته و التهاب در بافتهای پیرامون اتفاق می افتد. با تداوم ساییدگی استخوانها به یکدیگر ممکن است استخوانها قطورتر شده و شروع به تشکیل خار استخوان یا استئوفیت (osteophyte) میکنند. مفاصلی که بیشتر دچار آرتروز استخوانی میشوند عبارتند از مفاصل مچ دست، مچ پا، ستون فقرات و مفاصل تحمل کننده وزن مانند زانو و ران.

 

فرایند پیری در بدن

با افزایش سن تجربه دردهای خفیف یا درد هنگام ایستادن، بالا رفتن از پله یا ورزش متداول تر می شود چرا که بدن دیگر همانند جوانی خود را بازسازی نمی کند.

یکی دیگر از عوامل درد مفاصل تخریب طبیعی غضروفهاست. بافتهای نرمی که بالشتک مفاصل هستند و به حرکت آسان و نرم آنها کمک میکنند با افزایش سن از بین میروند. بدن بالشتکهای جاذب ضربه را از دست میدهد. به علاوه حجم عضلات و قدرت استخوانها نیز با افزایش سن کاهش می یابد. این عوامل باعث میشوند فعالیتهای فیزیکی دشوارتر شود.

یکی از مهمترین عوامل بروز آرتروز استخوانی افزایش سن است. بیشتر افرادی که آرتروز استخوانی دارند بالای 55 سال سن دارند. از سایر عوامل آرتروز استخوانی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

  • اضافه وزن: اضافه وزن یا چاقی فشار زیادی بر مفاصل، غضروفها و استخوانها به خصوص زانو وارد میکند. همچنین باعث میشود تحرک و فعالیتتان کمتر شود و همین کم تحرکی به مشکلات دامن میزند.
  • سابقه خانوادگی: ژنتیک ممکن است زمینه آرتروز استخوانی در افراد را فراهم سازد. اگر سابقه خانوادگی آرتروز استخوانی دارید احتمال این بیماری در شما بیشتر است.
  • جنسیت: پیش از 45 سالگی مردان بیشتر مستعد مبتلا به آرتروز استخوانی هستند و پس از 50 سالگی زنان بیشتر از مردان به این وضعیت دچار میشوند. در حوالی سن هشتاد سالگی این تفاوت تقریبا از بین میرود و ابتلای زنان و مردان برابر است.
  • شغل: برخی مشاغل مانند ساختمان سازی، نظافت، کشاورزی و فروشندگی از جمله مشاغلی هستند که احتمال ابتلا به آرتروز را افزایش میدهند. بدن این افراد به خاطر شغلشان فعالیت سخت تری دارد بنابراین مفاصل نیز بیشتر کار کرده و سریعتر از بقیه افراد تخریب میشوند.

اگر چه آرتروز در افراد جوانتر و پر تحرک تر کمتر است اما باز هم در اثر آسیبهای ورزشی یا تصادف و حوادث ممکن است این اتفاق رخ دهد. وارد آمدن ضربه به مفاصل احتمال ابتلا به آرتروز استخوانی در آینده را افزایش میدهد.

 

روش های درمان آرتروز مفاصل و استخوان ها

آرتروز استخوان درمان قطعی ندارد. هدف از درمان کنترل درد و سپس کاهش عواملی است که در بروز علائم یا تشدید وضعیت نقش دارند. اولین قدم در درمان آرتروز کاهش درد است. اغلب برای کاهش درد مفاصل از دارو، ورزش و فیزیوتراپی کمک گرفته میشود.

سپس پزشک به بیمار کمک میکند تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد کند تا مانع از بروز علائم شود. ورزشهای کم فشار و استراحت میتواند طول عمر زانو و مفاصل را افزایش دهد بدون این که نیازی به درمانهای تهاجمی وجود داشته باشد.

  • ورزش: ورزشهای کم فشار به تقویت عضلات کمک کرده و استخوانها را قوی نگه میدارند. همچنین ورزش به بهبود تحرک مفاصل کمک میکند. اگر آرتروز دارید باید از ورزشهای پرفشار مانند تنیس، بیس بال صرف نظر کنید و بیشتر ورزشهای کم فشار انجام دهید. فعالیتهایی مانند گلف، شنا، یوگا و دوچرخه سواری برای مفاصل خیلی بهتر هستند.
  • سرما / گرما درمانی: هنگام درد کمپرس گرم یا سرد روی مفاصل بگذارید. این کار به کاهش درد کمک کرده و التهاب را کاهش میدهد.
  • ابزارها و دستگاههای کمکی: با استفاده از ابزارهایی مانند آتل، بریس و عصا میتوانید به بدن در تحمل وزن کمک کنید.
  • استراحت: هنگامی که مفاصل خسته و دردناک شده اند استراحت کافی به آنها بدهید تا تورمشان کاهش یابد.
  • کاهش وزن: کاهش وزن حتی اگر 2 کیلو گرم بیشتر نباشد برای کمک به کاهش علائم آرتروز مفید است به خصوص در مفاصل بزرگی مانند زانو و ران.
  • داروها: مسکنهای بدون نسخه مانند آسپیرین، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و استامینوفن معمولا برای آرام کردن درد آرتروز کافیست. اگر این داروها کفایت نکرد به پزشک مراجعه کنید تا مسکن قویتری برایتان تجویز کند.
  • تزریق: تزریق اسید هیالورونیک و کورتیکواستروئید میتواند به کاهش درد مفاصل آرتروزی کمک کند. اگر چه این داروهای تزریقی معمولا استفاده نمیشوند چون به مرور زمان باعث آسیب بیشتر مفصل میشوند.
  • جراحی: جراحی معمولا افرادی را که دچار آرتروز شدید و ناتوان کننده شده اند درمان میکند.
  • استئوتومی: عمل جراحی برداشتن استخوان یا استئوتومی برای کاهش اندازه خار استخوان انجام میشود. در شرایطی این کار صورت میگیرد که در اثر تشکیل خار استخوانی، حرکت مفصل دچار اختلال شده باشد. جراحی برداشتن استخوان برای افرادی که نمیخواهند جراحی تعویض مفصل را انجام دهند، روش کم تهاجمی تری است. اگر استئوتومی گزینه مورد نظر شما نیست یا تاثیر گذار نبود، ممکن است پزشک جوش دادن یا ادغام استخوان (آرترودز) را برای درمان مفاصل به شدت آسیب دیده توصیه کند. در مورد مفاصل زانو و ران آخرین راه حل تعویض کامل مفصل (آرتروپلاستی) است. 

آتیه غرب

مقالات مرتبط

شانه از چندین مفصل تشکیل شده است که به تاندونها و عضلات مختلف متصل هستند. پیچیدگی ساختار شانه باعث میشود بتوانید کارهای زیادی با دستان خود انجام دهید. اما همین...
عفونت قارچی ناخن پا قارچهای میکروسکپی میتوانند از طریق ترک یا شکستگی ناخن، به زیر ناخن شما پناه ببرند و در آنجا رشد و تکثیر یافته و عفونت ایجاد کنند. عفونت ق...